Op het gebied van industriële productie en verwerking zijn polyesterharsen een fundamenteel materiaal geworden in verschillende industrieën vanwege hun veelzijdige prestatie-aanpasbaarheid. Geconfronteerd met een breed scala aan producten op de markt, worstelen veel kopers en praktijkmensen echter vaak met vragen als "hoe kunnen polyesterharsen nauwkeurig worden onderscheiden voor verschillende toepassingen" en "op welke prestatie-indicatoren moet worden gefocust bij het doen van een aankoop". Dit artikel zal zich concentreren op deze twee kernkwesties en de lezers een duidelijke referentierichting bieden door middel van sectie-voor-sectie analyse.
I. Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen verschillende polyesterharsen, ingedeeld naar toepassingsscenario's?
De classificatie van polyesterharsen is niet eendimensionaal. Hun chemische structuur en formule-aanpassingen zijn rechtstreeks afgestemd op verschillende toepassingsscenario's. Vanuit het perspectief van gemeenschappelijke velden kunnen ze voornamelijk worden onderscheiden door hun toepassingskenmerken in de volgende categorieën:
1. Welke unieke eigenschappen hebben polyesterharsen die in de coatingindustrie worden gebruikt?
Verzadigde polyesterharsen worden algemeen gebruikt op het gebied van coatings. Het meest opvallende kenmerk van dit type hars is de uitstekende weersbestendigheid en glansstabiliteit. In scenario's zoals buitenfaciliteiten en oppervlaktecoating van meubels is het noodzakelijk om langdurig weerstand te bieden aan ultraviolette straling, temperatuurveranderingen en vochtigheid. Daarom zal de moleculaire ketenstructuur van dit type hars worden aangepast om het risico op vergeling te verminderen, terwijl de compatibiliteit met pigmenten wordt verbeterd om ervoor te zorgen dat de coating uniform is en niet gemakkelijk loslaat. Vergeleken met harsen voor andere toepassingen wordt de uithardingssnelheid van polyesterharsen voor coatings ook aangepast aan de bouwbehoeften. Voor industriële coating aan de lopende band zijn bijvoorbeeld snel uithardende harsen nodig, terwijl voor handmatig coaten een langere droogtijd van het oppervlak nodig is.
2. Hoe onderscheid je polyesterharsen voor het gieten van composietmateriaal van andere typen?
Onverzadigde polyesterharsen worden veel toegepast op het gebied van composietmaterialen zoals glasvezelversterkte kunststoffen (FRP) en kunststeen. Hun belangrijkste onderscheidende punten liggen in "verknopings- en uithardingseigenschappen" en "mechanisch aanpassingsvermogen van de prestaties". Dit type hars moet worden gecombineerd met initiatoren en versnellers om de verknoping en uitharding bij kamertemperatuur of gemiddelde temperatuur te voltooien om een driedimensionale netwerkstructuur te vormen. Daarom is de uithardingskrimp een belangrijke onderscheidende indicator. Harsen voor kunststeen vereisen bijvoorbeeld een extreem lage krimpsnelheid om scheuren na het gieten te voorkomen; terwijl harsen voor FRP-buizen meer aandacht besteden aan de treksterkte en buigsterkte na uitharding. Bovendien zal de corrosieweerstand van polyesterharsen voor composietmaterialen ook worden aangepast aan de gebruiksomgeving. Harsen die in de chemische industrie worden gebruikt, moeten bijvoorbeeld zuur- en alkalibestendig zijn, terwijl harsen die in de bouwsector worden gebruikt, verouderingsbestendig moeten zijn.
3. Wat zijn de belangrijkste identificatiepunten van polyesterharsen voor lijmen en afdichtingsmiddelen?
Polyesterharsen die in lijmen en kitten worden gebruikt, zijn meestal verzadigde polyesters met een laag molecuulgewicht. Hun belangrijkste onderscheidende punten zijn gericht op "adhesieve prestaties" en "flexibiliteit". Vergeleken met harsen voor coatings heeft dit type hars een hoger gehalte aan polaire groepen om de hechting aan gebonden materialen (zoals metalen, kunststoffen en hout) te verbeteren; Tegelijkertijd worden flexibele segmenten (zoals adipinezuur- en ethyleenglycolsegmenten) in de moleculaire keten geïntroduceerd om te voorkomen dat de lijmlaag barst als gevolg van temperatuurveranderingen of externe krachten. Daarnaast moeten polyesterharsen voor afdichtingsmiddelen ook een goede gemiddelde weerstand hebben. Harsen voor het afdichten van auto's moeten bijvoorbeeld bestand zijn tegen erosie van motorolie en benzine, terwijl harsen voor het afdichten van constructies bestand moeten zijn tegen water en ultraviolette straling.
II. Welke prestatie-indicatoren zijn 'must-check-items' bij de aankoop van polyesterharsen?
Nadat het doel is verduidelijkt, bepaalt de controle van prestatie-indicatoren direct het uiteindelijke effect van het product. Er moet aandacht worden besteed aan de volgende soorten indicatoren, en de prioriteit van indicatoren varieert afhankelijk van het verschillende gebruik:
1. Waarom spelen indicatoren die verband houden met uitharding een doorslaggevende rol in het toepassingseffect?
Uithardingsindicatoren zijn onder meer de uithardingstemperatuur, de uithardingstijd en de uithardingskrimpsnelheid, die de kern vormen voor het onderscheiden van de toepasbaarheid van verschillende harsen. Als bijvoorbeeld een bij hoge temperatuur uithardende hars wordt gekozen voor het coaten van grote buitencomponenten, zal dit de constructiemoeilijkheden en de kosten verhogen; Als de uithardingstijd van de hars die wordt gebruikt voor het verpakken van elektronische componenten te lang is, heeft dit invloed op de productie-efficiëntie. De krimpsnelheid tijdens het uitharden is zelfs nog belangrijker: een te hoge krimpsnelheid zal vervorming en barsten van het product veroorzaken. Harsen voor precisiemallen vereisen bijvoorbeeld een krimppercentage van minder dan 0,5%, terwijl gewone FRP-producten een krimppercentage van 1%-2% kunnen accepteren. Bovendien moet er ook aandacht worden besteed aan de verknopingsdichtheid na uitharding. Een hoge verknopingsdichtheid resulteert in een hoge harshardheid en goede chemische bestendigheid, maar de flexibiliteit zal afnemen, dus er moet een evenwicht worden gevonden op basis van het toepassingsscenario.
2. Hoe mechanische prestatie-indicatoren selecteren op basis van het doel?
Mechanische indicatoren zoals treksterkte, buigsterkte en slagsterkte houden rechtstreeks verband met de duurzaamheid van harsproducten. Voor harsen die in composietmaterialen worden gebruikt, moet prioriteit worden gegeven aan treksterkte en buigsterkte. FRP-harsen die in dragende constructies worden gebruikt, vereisen bijvoorbeeld een treksterkte van ≥80 MPa; terwijl bij harsen die in lijmen worden gebruikt, aandacht moet worden besteed aan de schuifsterkte. Harsen die worden gebruikt voor metaal-op-metaalverbindingen vereisen bijvoorbeeld een schuifsterkte van ≥15 MPa. De slagvastheid komt overeen met het anti-brosse breukvermogen van het product. Harsen die worden gebruikt in omgevingen met lage temperaturen (zoals onderdelen van koelapparatuur) moeten bijvoorbeeld een hoge slagvastheid bij lage temperaturen hebben om brosse breuk bij lage temperaturen te voorkomen.
3. In welke scenario's moeten indicatoren voor milieuresistentie worden gefocust?
Indicatoren voor omgevingsbestendigheid zijn onder meer weersbestendigheid, chemische bestendigheid en temperatuurbestendigheid, die gericht moeten worden gecontroleerd op basis van de gebruiksomgeving. Harsen voor gebruik buitenshuis (zoals tuinmeubilair en verkeersborden) moeten weerbestendigheidstests doorstaan (zoals verouderingstests voor xenonlampen) om te garanderen dat er geen duidelijk verlies aan glans, verkleuring of barsten optreedt na langdurige blootstelling; harsen die in de chemische industrie worden gebruikt, moeten worden gecontroleerd op zuurbestendigheid, alkalibestendigheid en oplosmiddelbestendigheid. Apparatuur die in contact komt met geconcentreerd zoutzuur moet bijvoorbeeld zuurbestendige harsen gebruiken; harsen die worden gebruikt in omgevingen met hoge temperaturen (zoals onderdelen rond automotoren) moeten aandacht besteden aan de warmtevervormingstemperatuur. Over het algemeen moet de warmtevervormingstemperatuur meer dan 20℃ hoger zijn dan de temperatuur van de gebruiksomgeving om verzachting en vervorming bij hoge temperaturen te voorkomen.
4. Zullen uiterlijke en verwerkingsprestatie-indicatoren de praktische toepassing beïnvloeden?
Uiterlijkindicatoren (zoals kleur en transparantie) en verwerkingsprestatie-indicatoren (zoals viscositeit en compatibiliteit) bepalen niet direct de kernprestaties van het product, maar hebben wel invloed op het verwerkingsproces en het uiterlijk van het eindproduct. Hoogwaardige meubelcoating vereist bijvoorbeeld de selectie van harsen met een hoge transparantie om ervoor te zorgen dat de houttextuur duidelijk zichtbaar wordt; terwijl harsen voor gekleurde verven een goede compatibiliteit met pigmenten moeten hebben om zwevende kleuren en uitbloeien te voorkomen. Viscositeit houdt verband met constructiegemak. Voor handmatig borstelen zijn bijvoorbeeld harsen met een lage viscositeit nodig (gemakkelijk te borstelen), terwijl bij spuitharsen de viscositeit binnen een bepaald bereik moet worden gecontroleerd (om uitzakken of slechte verneveling te voorkomen).
III. Conclusie: Wat is de kernlogica van het onderscheiden en selecteren van polyesterharsen?
Kortom, het onderscheid tussen polyesterharsen zou "toepassingsscenario's" als kern moeten nemen, en het geschikte type moeten vastleggen door verschillen in uithardingseigenschappen, mechanische prestaties, omgevingsweerstand en andere aspecten; terwijl de selectie zich moet concentreren op de "toepassingsbehoeften" en prioriteit moet geven aan de screening van belangrijke prestatie-indicatoren. Bij buitencoating moet bijvoorbeeld prioriteit worden gegeven aan weersbestendigheid en uithardingstemperatuur, en bij het gieten van composietmateriaal moet prioriteit worden gegeven aan mechanische sterkte en krimpsnelheid. Alleen door het onderscheid in toepassingen te combineren met de controle van indicatoren kunnen we nauwkeurig geschikte polyesterharsproducten selecteren en productieverliezen of productkwaliteitsproblemen als gevolg van onjuiste selectie voorkomen.
